Search
Close this search box.

Η χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου Peyronie και η αποτελεσματικότητά της

Η νόσος Peyronie (Περονί) είναι μια διαταραχή του συνδετικού ιστού η οποία προκαλεί δυσμορφίες στο πέος οι οποίες με την σειρά τους μπορούν να κάνουν την διείσδυση δύσκολη ή και επίπονη. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα η συνουσία καθίσταται ανέφικτη. Αν και η ακριβής παθοφυσιολογία της νόσου παραμένει αδιευκρίνιστη, είναι πλέον γνωστό ότι η πιθανότητα ένας άνδρας να εμφανίσει τη νόσο αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, με συνηθέστερη ηλικία εμφάνισης μετά τα 50. Η χειρουργική επέμβαση ευθειασμού θεωρείται η «χρυσή σταθερά», όμως δεν υπάρχουν επαρκείς μελέτες που να δείχνουν την αποτελεσματικότητα των επεμβάσεων σε άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας.

Η παρούσα μελέτη αξιολόγησε τα αποτελέσματα της επέμβασης των κάτωθι τριων χειρουργικών επιλογών σε άντρες μεγαλύτερους των 65 ετών:

  • Εκτομή της πλάκας με τοποθέτηση μοσχεύματος
  • Μέθοδος Nesbit (συρραφή του ελυτροειδούς χιτώνα)
  • Τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης

Αναδρομική ανασκόπηση διενεργήθηκε για 86 περιστατικά ανδρών άνω των 65 ετών που χειρουργήθηκαν για τη νόσο Peyronie σε συγκεκριμένο ανδρολογικό κέντρο από τον Ιανουάριο του 2010 έως τον Σεμπτέμβριο του 2017.

Πριν την επέμβαση όλοι ασθενείς είχαν υποβληθεί σε κλινικοεργαστηριακό έλεγχο που περιελάμβανε triplex πεϊκών αγγείων. Για την ακριβή μέτρηση της κλισης χρησιμοποιήθηκε γωνιόμετρο και οι ασθενείς συμπλήρωσαν εκτενή ερωτηματολόγια σχετικά με το ιατρικό τους ιστορικό, τα συμπτώματα της νόσου, παλαιότερες θεραπευτικές απόπειρες, το σεξουαλικό ιστορικό και την στυτική τους λειτουργία.

Μετά την επέμβαση, οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για τουλάχιστον 9 μήνες. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα επισκέπτονταν τον θεράποντα ιατρό τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο και απαντούσαν σε ερωτηματολόγια για την αξιολόγηση της ικανοποίησης τους, την σεξουαλική δραστηριότητα και τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες.

Στοιχεία προ χειρουργείου 

Η μέση ηλικία των ασθενών την στιγμή της επέμβασης ήταν τα 68 χρόνια και ο μέσος χρόνος μετεγχειρητικής παρακολούθησης ήταν 43.5 μήνες. Οι πεϊκές κάμψεις κυμαίνονταν από 0 έως 105 μοίρες, με μέση κάμψη 59.9 μοιρών.

39 άνδρες (45%) έκαναν χειρουργείο πεϊκής πρόθεσης, 25 άνδρες (29%) προχώρησαν στην συρραφή του ελυτροειδούς χιτώνα και 22 (26%) έκαναν εκτομή της πλάκας με τοποθέτηση μοσχεύματος. Οι μέσοι όροι των κλίσεων ήταν 49.1, 61.4 και 78.6 μοίρες αντίστοιχα. Οι ηλικίες ήταν παρόμοιες και στις 3 ομάδες.

Σε γενικές γραμμές οι ασθενείς που προχώρησαν σε τοποθέτηση μοσχεύματος έτειναν να έχουν καλύτερη στυτική λειτουργία προεγχειρητικά και πιο σύνθετες παραμορφώσεις του πέους.

Μετεγχειρητικά αποτελέσματα

Σαν «λειτουργικός ευθειασμός» καθορίστηκε υπολοιπόμενη κάμψη μικρότερη των 20 μοιρών και η δυνατότητα διείσδυσης κατά την συνουσία. Ο λειτουργικός ευθειασμός επετεύχθη στο 95% των περιστατικών, χωρίς να παρατηρηθεί διαφορά μεταξύ των διαφορετικών χειρουργικών προσεγγίσεων.

Σχεδόν το 94% των ασθενών ανέφερε ότι επετύγχανε διείσδυση κατά την τελευταία επίσκεψή του στον γιατρό και η γενικότερη αναφερόμενη ικανοποίηση από τα αποτελέσματα ήταν στο 85%. Και πάλι τα ποσοστά ήταν όμοια, ανεξαρτήτως χειρουργικής προσέγγισης.

Συμπερασματικά, η χειρουργική αντιμετώπιση σε μεγαλύτερους άνδρες θεωρείται ασφαλής και αποτελεσματική για τη νόσο Peyronie.

Ο υψηλός βαθμός ικανοποίησης μπορεί να εγγυηθεί μόνο όταν οι ασθενείς επιλέγονται αυστηρά, με την κατάλληλη χειρουργική τεχνική και την σωστή ενημέρωση του ασθενούς πριν την επέμβαση για τα ρεαλιστικά προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Διαβάστε Επίσης

Συνεχίζοντας την περιήγηση στο andrologia.gr, αποδέχεστε τη χρήση cookies.