Search
Close this search box.

Ποιότητα σπέρματος και προσδόκιμο ζωής

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι άνδρες που είναι υπογόνιμοι εξαιτίας κάποιων ελλειμμάτων στο σπέρμα και τα σπερματοζωάριά τους, είναι πιο πιθανό να πεθάνουν νωρίς, σε σύγκριση με αυτούς που έχουν φυσιολογικό σπέρμα.

Σε μια περίοδο 8 ετών περίπου, βρέθηκε πως οι άνδρες με δύο ή περισσότερες ανωμαλίες στο σπέρμα τους είχαν πάνω από διπλάσιο κίνδυνο θανάτου, σε σύγκριση με τους υγιείς.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι αυτή η γνώση είναι ιδιαίτερα σημαντική, γιατί ωθεί τους επαγγελματίες υγείας να συμβουλέψουν τους ασθενείς, έτσι ώστε να υιοθετήσουν υγιεινές συνήθειες, οι οποίες θα μπορούσαν να ενισχύσουν τη βιωσιμότητά τους. Μπορεί λοιπόν οι ανωμαλίες στο σπέρμα και ο αυξημένος κίνδυνος θνησιμότητας να ανοίξουν το δρόμο, για να κάνουν τα άτομα τις αλλαγές που πρέπει, ώστε να περιφρουρούν την υγεία τους και να προλαμβάνουν την αρρώστια.

Για τους σκοπούς της μελέτης, οι ερευνητές ανασκόπησαν ιατρικά αρχεία 12.000 ανδρών ηλικίας 20-50 ετών που είχαν επισκεφτεί μια κλινική υπογονιμότητας για να προβούν σε εξέταση της αναπαραγωγικής του ικανότητας. Οι ιατροί κατέγραψαν πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα του σπέρματος, το συνολικό του όγκο, τη συγκέντρωση, τη μορφολογία και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Οι ερευνητές συνέκριναν τα δεδομένα αυτά με τα αρχεία θανάτων, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την ύπαρξη κάποιων θεμάτων μεγέθους που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ποιότητα του σπέρματος.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, καμία ανωμαλία δεν μπορούσε να προβλέψει από μόνη της την πρόωρη θνησιμότητα, αλλά οι άνδρες που είχαν δύο ή περισσότερες ανωμαλίες είχαν 2.3 φορές αυξημένο κίνδυνο θανάτου κατά τη διάρκεια της μελέτης, σε σύγκριση με αυτούς που δεν είχαν ανωμαλίες στο σπέρμα τους. Όσο μεγαλύτερος ήταν ο αριθμός των ανωμαλιών τόσο υψηλότερος ήταν ο κίνδυνος θανάτου.

Πιο συγκεκριμένα, ο μικρός όγκος σπέρματος, η χαμηλή συγκέντρωση και κινητικότητα των σπερματοζωαρίων, ο μικρός συνολικός αριθμός των σπερματοζωαρίων, καθώς και ο περιορισμένος αριθμός των ενεργών σπερματοζωαρίων, σχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Οι ανωμαλίες στη μορφολογία των σπερματοζωαρίων δε βρέθηκε να σχετίζονται με τη θνησιμότητα.

Η σχέση αυτή ανάμεσα στις ανωμαλίες του σπέρματος και τη θνησιμότητα, κρούει τον κώδωνα του κίνδυνου και θέτει σε άμεση προτεραιότητα την ανάγκη να διερευνηθούν οι αιτίες της υπογονιμότητας και το ερευνητικό ενδιαφέρον να μην μονοπωλείται από τις τεχνολογίες της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Είναι επίσης σημαντικό να αναγνωριστούν οι πιθανόν τροποποιήσιμοι αιτιολογικοί παράγοντες της ανδρικής υπογονιμότητας, η σωστή διαχείριση των οποίων θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο θνησιμότητας.
Οι ερευνητές, άλλωστε, δεν ανέδειξαν μια αιτιώδη σχέση αλλά μια απλή συσχέτιση ανάμεσα στις ανωμαλίες του σπέρματος και τον αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας.

Οι ερευνητές ωστόσο έχουν κάποιες θεωρίες για να εξηγήσουν γιατί η κακή ποιότητα σπέρματος θα μπορούσε να σχετίζεται με τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Για παράδειγμα, η αναπαραγωγή είναι μια βασική ανθρώπινη δραστηριότητα στην οποία αφιερώνεται το 10-15% του ανθρώπινου γονιδιώματος. Είναι πολύ εύκολο κάποιος να αναληφθεί ότι εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την παραγωγή σπέρματος, θα υπάρχουν και άλλα προβλήματα στον οργανισμό.

Παράλληλα, η κακή ποιότητα σπέρματος μπορεί να οφείλεται σε χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης, της σημαντικής αυτής ανδρικής ορμόνης, η οποία έχει συνδεθεί με τη μακροβιότητα. Οι ερευνητές μάλιστα, τονίζουν ότι δεν πρέπει να αποκλειστεί η συσχέτιση κοινωνικών παραγόντων με τη γονιμότητα. Αν παρατηρήσει κανείς σχετικά ερευνητικά ευρήματα, οι άνδρες που έχουν παιδιά απολαμβάνουν μια ζωή μεγάλη σε διάρκεια κι ο κίνδυνος θανάτου είναι σαφώς μικρότερος.

Επίσης, υποθέτουν ότι ο αυξημένος κίνδυνος πρόωρου θανάτου που βρέθηκε στους υπογόνιμους άνδρες, ισχύει και για τις υπογόνιμες γυναίκες. Υποστηρίζουν χαρακτηριστικά, ότι η υπογονιμότητα είναι ένας δείκτης της μελλοντικής υγείας και για τα δυο φύλα. Χρειάζεται βεβαίως περεταίρω ερεύνα που θα εξετάσει αυτές τις ερευνητικές υποθέσεις και θα εστιάσει στην τροποποίηση των κατάλληλων παραγόντων, έτσι ώστε να περιφρουρηθεί η μελλοντική υγεία των δύο φύλων.

Πηγή : nlm.nih.gov

Διαβάστε Επίσης

Συνεχίζοντας την περιήγηση στο andrologia.gr, αποδέχεστε τη χρήση cookies.