Η αξιολόγηση της προσωπικότητας και των συμπεριφορών ενός άνδρα μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να κατανοήσουν καλύτερα και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα την πρόωρη εκσπερμάτιση (ΠΕ) όπως υποδεικνύει νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sexual Medicine.
Σε γενικές γραμμές πρόωρη εκσπερμάτιση καλείται η εκσπερμάτιση που λαμβάνει χώρα νωρίτερα από ότι θα ήθελε ο άνδρας. Η Διεθνής Εταιρεία Σεξουαλικής Ιατρικής (ISSM) ορίζει την ΠΕ με τρία κριτήρια:
- Η εκσπερμάτιση πάντα ή σχεδόν πάντα συμβαίνει μέσα σε 1 λεπτό από την έναρξη της κολπικής διείσδυσης, από την αρχή της ερωτικής ζωής του άνδρα.
- Η αδυναμία καθυστέρησης της εκσπερμάτισης συμβαίνει σε κάθε ή σχεδόν κάθε κολπική διείσδυση.
- Η κατάσταση βιώνεται αρνητικά από τον άνδρα με δυσφορία, απογοήτευση, θυμό ή/και αποφυγή της σεξουαλικής πράξης.
Για την παρούσα μελέτη, οι συγγραφείς εξερεύνησαν τέσσερις τύπους ΠΕ:
Α) Πρωτοπαθής (χρόνια) ΠΕ: Αρχίζει από την πρώτη σεξουαλική επαφή και επιμένει καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του άνδρα
Β) Δευτεροπαθής (επίκτητη) ΠΕ: Ξεκινά και εμμένει μετά από μια περίοδο φυσιολογικής εκσπερμάτισης
Γ) Μεταβλητή ΠΕ: Εμφανίζεται χωρίς συνέπεια και σε άτακτα χρονικά διαστήματα
Δ) Υποκειμενική ΠΕ: Ο άνδρας υποκειμενικά θεωρεί ότι εκσπερματίζει γρήγορα, οι χρόνοι εκσπερμάτισης όμως κυμαίνονται στα φυσιολογικά όρια.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, η προσωπικότητα και οι συμπεριφορά δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς στο πλαίσιο της ΠΕ. Παρόλα αυτά και σύμφωνα με την ιατρική εμπειρία και οι δύο αυτές έννοιες μπορούν να επηρεάσουν το πως βιώνει ένας άνδρας την ΠΕ:
«Κατά την εξάσκηση της ιατρικής, παρατηρούμε ότι τα ιδιαίτερα χαρακτηριολογικά στοιχεία του κάθε ανθρώπου παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόωρη εκσπερμάτιση και το πως ο άνδρας αντιδρά σε αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια ακριβής απεικόνιση των αναγκών του ασθενούς κατά την θεραπευτική αντιμετώπιση».
Λήφθηκαν συνεντεύξεις από 350 ετεροφυλόφιλους άνδρες με διαγνωσμένη ΠΕ, που επισκέφτηκαν συγκεκριμένο φορέα παροχών υγείας για το πρόβλημά τους στο χρονικό διάστημα Δεκεμβρίου 2018 – Δεκεμβρίου 2019. Όλοι οι άνδρες βρίσκονταν σε μονογαμικές σχέσεις με τις γυναίκες συντρόφους τους για τουλάχιστον έξι μήνες και η διάμεση ηλικία τους ήταν τα 41 έτη.
Συμμετείχε επίσης ομάδα ελέγχου 252 ανδρών χωρίς προβλήματα εκσπερμάτισης.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το ερωτηματολόγιο Index of Premature Ejaculation (IPE) για να αξιολογήσουν την λειτουργία της εκσπερμάτισης, τον έλεγχο και την τυχόν δυσφορία.
Επιπρόσθετα χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Temperament and Character Inventory-Revised (TCI) για να συνεκτιθημηθεί η ιδιοσυγκρασία των ασθενών. Το TCI εξετάζει συγκεκριμένες πτυχές του χαρακτήρα (έφεση προς την καινοτομία, αποφυγή κινδύνου, εξάρτηση από ανταμοιβή, επιμονή) και της προσωπικότητας (αυτοκινητοποίηση, συνεργατικότητα, τάση για αυτοβελτίωση).
Οι συμπεριφορές ως προς την ΠΕ εξερευνήθηκαν μέσω ερωτήσεων για τους λόγους αναζήτησης βοήθειας, τις επιρροές και τον ρόλο των συντρόφων στην θεραπεία.
Η πιο συνηθιμένη μορφή ΠΕ μεταξύ των ανδρών ήταν η δευτεροπαθής, επηρεάζοντας το 45%. Πρωτοπαθής, μεταβλητή και υποκειμενική ΠΕ αναφέρθηκε από το 18%, 14% και 23% αντιστοίχως.
Ιδιοσυγκρασία και χαρακτήρας
Οι επιδόσεις στο ερωτηματολόγιο TCI αποκάλυψαν τα ακόλουθα:
- Σε σύγκριση με τους άνδρες χωρίς προβλήματα εκσπερμάτισης, οι πάσχοντες σημείωσαν χαμηλότερες επιδόσεις στην έφεση προς την καινοτομία και την αυτοβελτίωση και υψηλότερες επιδόσεις στην αποφυγή του κινδύνου.
- Οι άνδρες με μεταβλητή ΠΕ παρουσίασαν τις υψηλότερες επιδόσεις στην αποφυγή κινδύνου και τις χαμηλότερες στην έφεση προς την καινοτομία.
- Οι άνδρες με πρωτοπαθή ΠΕ είχαν τις χαμηλότερες επιδόσεις στην αυτοβελτίωση.
Συμπεριφορές προς την ΠΕ
Οι περισσότεροι άνδρες επεδίωξαν λύση στο πρόβλημα λόγω της δικής τους απογοήτευσης ή της συνδυαστικής απογοήτευσης αυτών και των συντρόφων τους.
Πάνω από τους μισούς ανέφεραν ότι η αδυναμία ελέγχου της εκσπερμάτισης ήταν ο κύριος παράγοντας αυτής της απόφασης.
Περίπου το 58% των ανδρών χαρακτήρισαν τον ρόλο της συντρόφου στην θεραπεία ως «πολύ σημαντικό», με ένα ελάχιστο ποσοστό της τάξης του 8% να τον χαρακτηρίζει ως «όχι σημαντικό».
Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι οι άνδρες με ΠΕ «τείνουν να αντιδρούν με αδιαφορία ή απόρριψη προς την καινοτομία, τείνουν να νιώθουν ανικανοποίητοι, δε μπορούν να προσαρμοστούν εύκολα στις αλλαγές του περιβάλλοντός τους και τείνουν να αποφεύγουν τις δυνητικά επικίνδυνες καταστάσεις».
Οι γιατροί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα παραπάνω χαρακτηριστικά όταν έρχονται αντιμέτωποι με περιστατικά πρόωρης εκσπερμάτισης και προτείνουν περαιτέρω μελέτη με πιο πλούσια δημογραφικά στοιχεία.
