Σεξουαλική λειτουργία, σεξουαλική ιατρική και συμπερίληψη των τρανς και μη δυαδικών ατόμων

Οι περισσότεροι ειδικοί αναγνωρίζουν ότι η σεξουαλική λειτουργία αποτελεί σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της υγείας του ατόμου και συνεπώς οφείλει να αξιολογείται και να εξυπηρετείται από τους παροχείς υπηρεσιών υγείας. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι ιατρικοί ορισμοί της σεξουαλικής λειτουργίας και τα εγκεκριμένα διαγνωστικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της σεξουαλικής λειτουργίας παραμένουν έντονα προσανατολισμένα στα άτομα που ταυτίζονται με το φύλο με το οποίο χαρακτηρίστηκαν κατά τη γέννησή τους, όπως επίσης και στο ετεροφυλοφιλικό σεξ. Αυτή η κατάσταση υπερτονίζει ένα μεγάλο κενό στην αξιολόγηση και αντιμετώπιση των σεξουαλικών δυσλειτουργιών που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα, τα μη δυαδικά, και άλλα άτομα ποικίλων φύλων.

Τα εγκεκριμένα διαγνωστικά εργαλεία για την αξιολόγηση της σεξουαλικής λειτουργίας στους ετεροφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες όπως το Female Sexual Function Index (FSFI) και το International Index of Erectile Function (IIEF) συχνά αποτυγχάνουν ή καθίστανται μη σχετικά όταν πρόκειται να εφαρμοστούν στην σεξουαλική λειτουργία των μη δυαδικών ατόμων και των τρανς. Για παράδειγμα, το FSFI περιγράφει τη συνουσία ως «πεϊκή διείσδυση του κόλπου» στην ενότητα που αξιολογεί τον πόνο κατά την επαφή. Αυτή η περιγραφή δεν βγάζει κανένα νόημα για τις τρανς γυναίκες που δεν έχουν προβεί σε επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, και θα ήταν εντελώς άτοπη για τα μη δυαδικά άτομα που δεν εξασκούν πεϊκή διείσδυση στον κόλπο.

Παρομοίως το IIEF θεωρεί την σκληρότητα της στύσης μέτρο της σεξουαλικής λειτουργίας του άνδρα, όμως ένας τρανς άνδρας που δεν έχει κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου δεν έχει φαλλό και ένας τρανς άνδρας που έχει υποβληθεί σε φαλλοπλαστική μπορεί να μην βιώνει τις στύσεις του με τον ίδιο τρόπο με έναν άνδρα που ταυτίζεται με το φύλο που το αποδόθηκε κατά την γέννηση. Επίσης τα μη δυαδικά άτομα μπορεί να επιλέξουν να χρησιμοποιούν ή να μην χρησιμοποιούν το πέος στην σεξουαλική δραστηριότητα. Συνεπώς και αυτό το διαγνωστικό εργαλείο καθίσταται πολλές φορές άτοπο όταν εφαρμόζεται στα τρανς και μη δυαδικά άτομα.

Άλλη μια συνηθισμένη ανησυχία για τα υπάρχοντα διαγνωστικά εργαλεία αξιολόγησης της σεξουαλικής λειτουργίας είναι ότι καταγράφουν την έλλειψη ερωτικής επιθυμίας ως σύμπτωμα στις μετρήσεις τους, ενώ αυτό δεν αποτελεί απαραίτητα πρόβλημα για κάποιους ανθρώπους. Η ερωτική επιθυμία είναι πολύ προσωπικό θέμα και υφίσταται σε ένα φάσμα από την ασεξουαλικότητα μέχρι την πολύ έντονη επιθυμία και τα ασεξουαλικά άτομα δεν θεωρούν αυτή την έλλειψη ενδιαφέροντος προβληματική.

Αν και κάποιοι ερευνητές και επαγγελματίες υγείας συστήνουν την τροποποίηση των υπαρχόντων εργαλείων ώστε να παρέχουν καλύτερη εικόνα την σεξουαλικής λειτουργίας των τρανς και μη δυαδικών, άλλοι διαφωνούν ότι η συγκεκριμένη δεν είναι η ιδανική προσέγγιση. Η απλή τροποποίηση των υπαρχόντων εργαλείων οδηγεί στην συνέχιση της θεώρησης της ετεροφυλοφιλίας ως την «φυσιολογική» και «κυρίαρχη» μορφή έμφυλης ταυτότητας και σεξουαλικού προσανατολισμού. Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο διαιωνίζονται μη σχετικές ή μη ρεαλιστικές προσδοκίες για τα τρανς και μη δυαδικά άτομα, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν αναίτιες απογοητεύσεις και δυσφορία.

Αντιθέτως, αυτοί οι ειδικοί προτείνουν την σύνταξη νέων εργαλείων που ορίζουν και αξιολογούν την σεξουαλική λειτουργία ειδικά σε αυτές τις ομάδες, λαμβάνοντας υπόψη το πιθανό μεταβατικό στάδιο ενός τρανς ατόμου. Με αυτό τον τρόπο τα διαγνωστικά εργαλεία θα ταιριάζουν στις συγκεκριμένες ανάγκες αυτού του πληθυσμού και θα διασφαλίζουν ότι η σεξουαλική τους υγεία θα αντιμετωπίζεται με τον ίδιο σεβασμό και αξιοπρέπεια όπως και οποιουδήποτε άλλου