Οι άνθρωποι που λαμβάνουν σταθεροποιητές διάθεσης για την διπολική διαταραχή μπορεί να παρουσιάσουν διάφορους βαθμούς σεξουαλικής δυσλειτουργίας, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το θεραπευτικό σχήμα που ακολουθούν, όπως αποδεικνύεται σε πρόσφατη έρευνα του Journal of Sexual Medicine.
Η ερευνητική ομάδα συστήνει οι ασθενείς αυτοί θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά για τις σεξουαλικές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν.
Η διπολική διαταραχή συχνά αντιμετωπίζεται με συνδυασμό ψυχοτρόπων φαρμάκων τα οποία με την σειρά τους μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές στην σεξουαλική ζωή του ασθενούς. Οι ασθενείς που είναι σταθεροί για αρκετό καιρό μπορεί να λαμβάνουν μόνο σταθεροποιητές διάθεσης όμως λίγα είναι γνωστά για την επίδραση αυτών των φαρμάκων στην σεξουαλικότητα και την ποιότητα ζωής. Η παρούσα έρευνα επιχειρεί να ερευνήσει περαιτέρω αυτό το θέμα.
Οι ερευνητές συνεργάστηκαν με 114 διπολικούς ασθενείς από την Ισπανία που βρίσκονταν σε ευθυμά (σταθερή διάθεση) για τουλάχιστον 6 μήνες. Η ηλικία των συμμετεχόντων ήταν από 18 έως 65 ετών και ήταν σεξουαλικά ενεργοί. Η θεραπεία τους περιλάμβανε μόνο σταθεροποιητές διάθεσης και όχι αντικαταθλιπτικά ή αντιψυχωσικά.
Οι ασθενείς συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για να αξιολογηθεί η σεξουαλική τους λειτουργία [Changes in Sexual Functioning Questionnaire Short Form (CSFQ-14)] και η ποιότητα ζωής τους [Short-Form Health Survey (SF-36)].
Επίσης ταξινομήθηκαν σε 4 ομάδες βασισμένες στο θεραπευτικό σχήμα που ακολουθούσαν:
- Μόνο λίθιο (Ομάδα L – 57 ασθενείς)
- Μόνο αντιεπιληπτικά (Ομάδα Α – 20 ασθενείς)
- Λίθιο και αντιεπιληπτικά (Ομάδα L+A – 17 ασθενείς)
- Λίθιο και βενζοδιαζεπίνες (ομάδα L+B – 20 ασθενείς)
Οι ασθενείς που λάμβαναν αντιεπιληπτικά είχαν τους καλύτερους δείκτες σεξουαλικής λειτουργίας σύμφωνα με τα δεδομένα. Σε σύγκρισή με αυτούς, οι ομάδες L και L+B είχαν τις περισσότερες δυσκολίες με την ερωτική επιθυμία και επιπλέον η ομάδα L είχε τις περισσότερες δυσκολίες με την σεξουαλική διέγερση. Τα προβλήματα στον οργασμό έτειναν να είναι συχνότερα στις ομάδες L+A και L+B.
Η σεξουαλική δυσλειτουργία έδειξε να πλήττει πιο συχνά σε πιο μεγάλους σε ηλικία συμμετέχοντες και τις γυναίκες. Επιπλέον δεν προκαλεί έκπληξη ότι η καλύτερη σεξουαλική διέγερση συνδέθηκε με καλύτερη αναφερόμενη ποιότητα ζωής.
Η ερευνητική ομάδα καταλήγει: «Μετά από αυτά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα σε επιφυλακή για τις αρνητικές επιπτώσεις στην ερωτική διέγερση καθώς ο συσχετισμός της με την ποιότητα ζωής των ασθενών φάνηκε να είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ότι αυτός των άλλων φάσεων της σεξουαλικής ανταπόκρισης. Ο τακτικός έλεγχος τις σεξουαλικής λειτουργίας στους διπολικούς ασθενείς θα βελτιώσει τον βαθμό συμμόρφωσής τους με την θεραπευτική αγωγή και θα μειώσει τις απόπειρες αυτοκτονίας, οδηγώντας σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής».
