Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sexual Medicine, η καθυστερημένη εκσπερμάτιση δεν φαίνεται να σχετίζεται με τα επίπεδα της τεστοστερόνης στον ορό του αίματος.
Η κατάσταση φέρεται να επηρεάζει 1 – 10% των ενηλίκων ανδρών και αποτελεί παράγοντα σοβαρής δυσφορίας, καθώς ο πάσχων χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο για να φτάσει στην κορύφωση απ’ ότι θα επιθυμούσε. Κάποιες φορές συνυπάρχει με άλλες διαταραχές της εκσπερμάτισης όπως η αναστολή (πλήρης αδυναμία εκσπερμάτισης), μειωμένο όγκο σπέρματος και μειωμένη ένταση εκσπερμάτισης. Κάποιοι άνδρες με καθυστέρηση εκσπερμάτισης δε μπορούν να εκσπερματίσουν καθόλου.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η καθυστερημένη εκσπερμάτιση δημιουργεί πολλά προβλήματα, κυρίως μέσα στην σχέση, προκαλεί χαμηλή ερωτική επιθυμία, άγχος επίδοσης, χαμηλή αυτοπεποίθηση και χαμηλότερη συχνότητα επαφών.
Η επιστημονική ομάδα σημειώνει ότι η καθυστερημένη εκσπερμάτιση αποτελεί μια υποκειμενική κατάσταση, η οποία βασίζεται στις αναφορές και τις προσδοκίες των ίδιων των ασθενών και όχι σε προκαθορισμένα χρονικά όρια. Η παρούσα έρευνα επιχειρεί να αξιολογήσει τα χρονικά όρια και να διερευνήσει τον πιθανό ρόλο των επιπέδων της τεστοστερόνης.
Οι μελετητές ανέλυσαν δεδομένα από 988 Βορειοαμερικάνους άνδρες που είχαν ελεγχθεί για να εισαχθούν σε μια μεγαλύτερη μελέτη πάνω στην αποτελεσματικότητα της αποκατάστασης τεστοστερόνης στους άνδρες με διαταραχές της εκσπερμάτισης και χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια πάνω στην σεξουαλική τους λειτουργία και συλλέχθηκαν δείγματα τεστοστερόνης από όλους.
Η συγγραφική ομάδα έλαβε υπόψη δυο τύπους μοτίβων εκσπερμάτισης:
- Ενδοκολπικός χρόνος εκσπερμάτισης (ο χρόνος μεταξύ της διείσδυσης στον κόλπο της συντρόφου και της εκσπερμάτισης)
- Αυνανιστικός χρόνος εκσπερμάτισης (ο χρόνος από την επίτευξη στύσης μέχρι την εκσπερμάτιση μέσω αυνανισμού)
Με βάση τις αναφορές των ίδιων των συμμετεχόντων, το 62% έπασχε από καθυστερημένη εκσπερμάτιση ενώ το 38% όχι. Οι άνδρες με καθυστέρηση στην εκσπερμάτιση έτειναν να είναι νεότεροι με διάμεση ηλικία τα 51 χρόνια σε σύγκριση με τα 54 των ανδρών που δεν ανέφεραν καθυστέρηση. Επίσης ήταν πιο πιθανό να παρουσιάζουν πλήρη αναστολή εκσπερμάτισης, ήπια έως μέση στυτική δυσλειτουργία και υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης.
Ο υπολογιζόμενος διάμεσος χρόνος επίτευξης ενδοκολπικής εκσπερμάτισης ήταν 20 λεπτά για όσους έπασχαν από καθυστερημένη εκσπερμάτιση και 15 λεπτά για τους υπόλοιπους. Για την εκσπερμάτιση μέσω αυνανισμού οι διάμεσοι χρόνοι ήταν 15 και 8 λεπτά αντίστοιχα.
Οι ερευνητές δεν εντόπισαν συσχετισμό μεταξύ του χρόνου εκσπερμάτισης και των επιπέδων τεστοστερόνης. Αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη καθώς η καθυστερημένη εκσπερμάτιση οφείλεται σε διαταραχή της διέγερσης και στη μη φυσιολογική επεξεργασία των σεξουαλικών ερεθισμάτων (απτικά, οσφρητικά, οπτικά, ηχητικά και ανάμνηση θετικού συμβάντος).
45 άνδρες είχαν χρόνο ενδοκολπικής εκσπερμάτισης μεγαλύτερο των 90 λεπτών. Από αυτούς οι 6 δεν θεωρούσαν ότι έπασχαν από καθυστερημένη εκσπερμάτιση, ένα εύρημα που τονίζει την υποκειμενικότητα της διάγνωσης της διαταραχής αυτής.
Επίσης σημειώνεται ότι οι Αφροαμερικάνοι άνδρες είχαν μεγαλύτερους χρόνους εκσπερμάτισης και στα δυο μοτίβα από τους λευκούς, ένα εύρημα το οποίο χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.
Η επιστημονική ομάδα σημειώνει τους ακόλουθους περιορισμούς: Οι άνδρες ανέφεραν τους χρόνους εκσπερμάτισης και δεν τους χρονομέτρησαν. Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση εξετάστηκε μόνο σε ετεροφυλόφιλους άνδρες κατά την κολπική διείσδυση και τον αυνανισμό. Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση σε διαφορετικές σεξουαλικές δραστηριότητες χρειάζεται περαιτέρω μελέτη και εμβάθυνση.
