Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του York ανασυνέθεσαν τον τρόπο με τον οποίο οι τοξίνες που δημιουργούνται από το κάπνισμα προκαλούν βλάβες με συγκεκριμένα μοτίβα στο DNA. Η συγκεκριμένη ανακάλυψη μελλοντικά μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τα αίτια του καρκίνου της ουροδόχου κύστης και τον συσχετισμό τους με το κάπνισμα.
Τα αίτια αυτά μέχρι στιγμής μένουν σε μεγάλο βαθμό απροσδιόριστα, παρόλα αυτά το κάπνισμα θεωρείται ως ένας από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου για τη νόσο.
Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ. Simon Baker του τμήματος Βιολογίας, ανέπτυξε ανθρώπινους ιστούς σε συνθήκες εργαστηρίου και τους εξέθεσε σε τοξίνες που δημιουργούνται στον καπνό του τσιγάρου. Μετά από εκτεταμένη έκθεση στην τοξίνη, η ομάδα ανέλυσε και τα τρία δισεκατομμύρια γράμματα του γενετικού κώδικα (DNA) για να ανακαλύψει ένα συγκεκριμένο μοτίβο μεταλλάξεων που στη μοριακή βιολογία καλείται «υπογραφή μετάλλαξης».
Ο Δρ. Baker αναφέρει: «Οι υπογραφές μετάλλαξης μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως τα αποτυπώματα σε μια σκηνή εγκλήματος. Όταν εξετάζουμε το DNA σε ένα καρκίνο, μπορούμε να διακρίνουμε λοιπόν τα “αποτυπώματα” όλων των ενόχων που εμπλέκονται στην ζημιά που οδήγησε τελικά στον όγκο.
Το γεγονός που οδήγησε στη νόσο μπορεί να είναι η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου ή στις υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου, μπορεί όμως να είναι και ένα άγνωστο συμβάν.
Η έρευνα μας αποκάλυψε ότι οι τοξίνες του καπνού αφήνουν το χαρακτηριστικό τους αποτύπωμα στο DNA των ιστών της ουροδόχου κύστης που αναπτύξαμε εργαστηριακά. Παρόλα αυτά όταν εξετάσαμε το DNA των καρκίνων των ασθενών, η υπογραφή μετάλλαξης της τοξίνης του καπνού ήταν υπεύθυνη μόνο για ένα μικρό ποσοστό των μεταλλάξεων.
Έτσι αν και το κάπνισμα παραμένει ο νούμερο 1 παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης, η άμεση βλάβη που προκαλούν στο DNA οι τοξίνες του καπνού φαίνεται ότι δεν είναι ο κύριος λόγος πίσω από τον σχηματισμό αυτών των καρκίνων».
Πιθανολογείται ότι οι τοξίνες του καπνού επιταχύνουν άλλα συμβάντα βλαπτικά για το DNA και τώρα η προσοχή των επιστημόνων στρέφεται σε μια οικογένεια ενζύμων με την ονομασία «APOBEC».
Τα APOBEC ένζυμα καταστρέφουν τους ιους μεταλλάσσοντας το DNA τους, κάτι που αποτελεί μέρος της φυσικής άμυνας του οργανισμού μας ενάντια στις λοιμώξεις, όμως πρόσφατες μελέτες καταδεικνύουν ότι σε αρκετούς τύπους καρκίνων, τα συγκεκριμένα ένζυμα στοχεύουν εσφαλμένα το ίδιο μας το DNA. Συνεπώς το επόμενο στάδιο των ερευνών θα κινηθεί προς την κατεύθυνση της κατανόσης των αιτίων και του τρόπου με τον οποίο τα APOBEC ένζυμα ενεργοποιούνται στα κύτταρα της ουροδόχου κύστης.
